Yak-28 Çok Yönlü Bir Turbojet Savaş Uçağı

Yak-28, Yakovlev Tasarım Bürosu tarafından geliştirilen bir seri uçaktan oluşur. Yak-28'in önceki versiyonlarından biri olan Yak-1, 1940'larda üretilen ve II. Dünya Savaşı sırasında kullanılan bir avcı uçağıydı. Yak-28'in ilk uçuşu ise 1958 yılında gerçekleşti ve 1960 yılında Sovyet Hava Kuvvetleri'nde aktif hizmete girdi.

Yak-28, bombardıman, önleyici ve keşif görevleri için farklı varyantlarda üretildi. NATO tarafından verilen kod adları, bu farklı varyantlara atıfta bulunmaktadır. "Brewer" kod adı, bombardıman uçağı versiyonunu temsil ederken, "Maestro" eğitmen uçağı için ve "Firebar" ise durdurucu (interceptor) varyantı için kullanılmıştır.

Uçak, çok yönlü yapısı nedeniyle Sovyetler Birliği'nin önemli bir aktörüydü, ancak aktif hizmet süresi boyunca aslında savaş görmedi. Yak-28, Soğuk Savaş döneminde askeri tehditler ve teknolojiye yönelik değişen gereksinimler nedeniyle farklı varyantlarla sürekli olarak geliştirildi ve üretildi.

Ancak, Yak-28'in hizmet süresi sona erdi ve günümüzde artık aktif olarak kullanılmamaktadır. Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla birlikte uçakların çoğu hizmet dışı kalmıştır. Yak-28, tarihi mirasının bir parçası olarak hala bazı eski uçak koleksiyonlarında ve müzelerde görülebilir.

Ayrıca, Yak-28 ve diğer Soğuk Savaş dönemi uçakları, savaş simülasyonu oyunları gibi çeşitli medya ve video oyunlarında da yer almaktadır. "War Thunder" adlı ücretsiz oyun, tarihsel uçakların savaş simülasyonuna dayalı bir oyun olduğu için Yak-28 gibi tarihi uçakları içerir.

Sonuç olarak, Yak-28 Sovyet yapımı çok amaçlı bir uçaktı ve Soğuk Savaş döneminde önemli bir rol oynamıştır. Günümüzde hizmet dışı kalsa da, tarihi mirası ve çeşitli

Uçuş performansı Yak-28

Kaba ölçüler: uzunluk - 20.02 m, yükseklik - 4.3 m, kanat açıklığı - 11.78 m, kanat alanı - 35.25 m2.
Normal kalkış ağırlığı 16 160 kg'dır.
Maksimum kalkış ağırlığı 18,080 kg'dır.
Santral - 2x4690 kgf itme gücüne sahip 2 TRDF R11AF2-300 (sonraki yakıcı üzerinde - 2x6100 kgf).
Maksimum uçuş hızı 1850 km / s'dir.
Pratik menzil - 2070 km.
Pratik tavan - 14.500 m.
Silahlanma - 2x23 mm tabanca GSh-23Ya.
Savaş ağırlığı normal - 1200 kg, maksimum - 3000 kg.
Mürettebat - 2 kişi.

Varyasyonlar 

Yak-36M “Forger”
Yak-38’den biraz farklı olan ilk üretim öncesi versiyonu. Yak-38’in 7.370 kg’ına (16.250 lb) kıyasla sadece 6.650 kg (14.660 lb) ağırlığındaydı ve motorlar biraz daha az güçlüydü.

Yak-38 “Forger-A”
Yak-38 ilk üretim modeliydi, ilk olarak 15 Ocak 1971’de uçtu ve 11 Ağustos 1976’da Sovyet Deniz Havacılığı ile hizmete girdi. Toplam 143 Yak-38 üretildi.

Yak-38M “Forger-A”

Yak-38M, Yak-38’in yükseltilmiş bir versiyonuydu, ana fark yeni Tumansky R-28V-300 ve Rybinsk RD-38 motorlarıydı. VTOL’deki maksimum kalkış ağırlığı 10.300 kg’dan (22.700 lb) 11.300 kg’a (24.900 lb) (kısa kalkış modunda 12.000 kg (26.000 lb)) arttırıldı. Hava girişleri hafifçe genişletildi ve yer altı direkleri 910 kg’lık bir silah yükü taşımak için güçlendirildi. Yak-38M , Haziran 1985’ten sonra Sovyet Deniz Havacılığı ile hizmete girdi ve toplam 50 Yak-38M üretildi.

Yak-38U “Forger-B”

Sovyet Deniz Havacılığının iki kişilik eğitim versiyonu . Bu versiyon, iki koltuklu kokpit için genişletilmiş bir gövdeye sahip olan temel uçaktan farklıydı. Yak-38U, 15 Kasım 1978’de hizmete girdi, toplam 38 Yak-38U üretildi, 38. uçak 1981’de teslim edildi.

İnşa edilmemiş projeler

Yak-391983 yılından kalma bir R-28V-300 ve iki RD-48 motoru , PRNK-39 aviyonik paketi kullanan çok rollü VTOL savaş / saldırı uçağı projesi ; S-41D çok modlu radar, daha büyük kanat, artan yakıt kapasitesi ve Shkval veya Kaira PGM atama sistemlerine dayalı genişletilmiş silah seçenekleri.

Kullanıcılar

• Sovyetler Birliği
  • Sovyet Donanması
  • Sovyet Deniz Havacılığı 

Teknik Özellikler (Yakovlev Yak-38M)

Genel özellikleri

• Mürettebat: 1
• Uzunluk: 16,37 m (53 ft 8 inç)
• Kanat açıklığı: 7,32 m (24 ft 0 inç)
• Yükseklik: 4,25 m (13 ft 11 inç)
• Kanat alanı: 18,5 m 2 (199 feet kare)
• Boş ağırlık: 7.385 kg (16.281 lb)
• Maksimum kalkış ağırlığı: 11.300 kg (24.912 lb)
• Motor: 1 × Tumansky R-28 V-300 Vektörlü itme turbofan motoru kaldırma ve seyir itme için 66,7 kN (15,000 lbf) itme
• Güç santrali: 2 × Rybinsk RD-38 turbojet motor, 31.9 kN (7.200 lbf) kokpitin arkasındaki fwd gövdesinde her bir asansör jeti itiyor

Verim

• Maksimum hız: 1.280 km / s (800 mil / saat, 690 kn)
• Menzil: 1.300 km (810 mi, 700 nmi)
• Servis tavanı: 11.000 m (36.000 ft)
• Tırmanma hızı: 75 m / s (14.800 ft / dak)

Silahlar

• Ana silah: GSh-23L 23mm tabanca kapsülü (GP-9). Dış kanat direklerinin altına sabitlenmiş bir veya iki UPK-23-250 bölmesinde taşındı .
• Silah istasyonu: 2.000 kg (4.400 lb) kapasiteli, aşağıdakilerin kombinasyonlarını taşıyabilecek hükümler:
  • Roketler: Çeşitli roketler (240 mm’ye kadar)
  • Füzeler: 2 gemi veya havadan yüzeye Kh-23 (AS-7 Kerry). Kh-23, direklerden birinde bir rehberlik bölmesi gerektiriyordu.R-60 veya R-60M (AA-8 Yaprak biti) havadan havaya füzeler harici direkler altında taşınabilir.
  • Bombalar: İki FAB-500 veya dört FAB-250 pilon altında genel amaçlı bomba,iki yangın çıkaran ZB-500 veya iki nükleer RN-28 bomba.
  • Diğer harici eklentiler: Harici yakıt tankları.