Bu inanılmaz kemirgenler UV ışığı altında renk değiştiriyor

Hayvanlar alemindeki en garip ve seyrek özelliklerden biri karanlıkta parlama yeteneğidir. Derin deniz balıkları ve ateşböcekleri de dahil olmak üzere birtakım hayvanlar, görünür spektrumda ışık üretebilir. Buna biyolüminesans adı verilir ve gerektiğince seyrekdir, fakat birtakım hayvanların sahip bulunduğu, çıplak gözlerimizle göremediğimiz diğer bir tür ışıldama vardır. Biyofloresan adı verilir ve bir hayvanın UV ışığı gibi belirli ışık koşulları altında parlama yeteneğidir.

Yine birtakım balıkların, birtakım sürüngenlerin ve hem de kuşların bu yeteneğe sahip bulunduğu bilinmektedir. Çok seçilmiş birkaç memeli de bu özelliğe sahip ve incelemeciler yeni bir özellik keşfettiler . Hareket ve duruşlarında küçücük kanguruları andıran kemirgenler olan Springhares, UV ışığına çarptığında bir Noel ağacını yakıyor ve bilim adamları hala unsurunu bilmiyorlar.

Çoğu biyolüminesans durumunda, evrimsel adaptasyonun sebebi açıktır. Derin deniz balıkları, avlarını çekmek amacıyla ışıklı "yemleri" kullanabilirken, diğerleri, aşağıdan bakıldığında, yukarıdaki daha parlak okyanus sularına karışmalarına izin veren parlak karınlara sahiptir. Biyofloresansın nedenlerini teşhis etmek biraz daha zahmetlidir ve bahar farları kırmızı ve turuncu ve parlak pembe dahil olmak üzere detaylı renk tonlarında parlayabildiğinden, faydaları bilinmemektedir.

Araştırmacılar, "Burada, hem müze örneklerinde hem de esir bireylerde yaylaların (Pedetidae) canlı biyofloresansını belgeliyoruz - bir Eski Dünya plasental memelisinin ilk belgelenmiş biyofloresansı," diye yazıyor . “Örneğimizdeki biyofloresanstaki değişimi araştırıyoruz ve fiziksel ve kimyasal özelliklerini karakterize ediyoruz. Çarpıcı görsel desen ve renk kaymasının yoğunluğu, diğer memelilerde teşhis edilen biyofloresana göre benzersizdi. "

Bilim adamları yönünden yakalanan görüntülerde, kabarık kemirgenler nerdeyse diğer bir dünyaya benziyor. Kürklerinin yamaları, ayırt edilebilir bir desen olmaksızın parlak renklerde parlar. Bununla birlikte, kürkün ışıklı kısımlarının hayvanın bedeninin ana hatlarını kırması, kullanışlılığı konusu ile ilgili bir ipucu olabilir.

Makalede, "Springharlar çoklıkla yalnızdır ve seyrek bitki örtüsüne sahip daha açık alanlarda arama yapma eğilimindedir ve bu nedenle, örtü ya da takım uyanıklığı eksikliği sebebiyle avcılara daha çok maruz kalırlar" diye okuyor. "Bu nedenle, bahar barınaklarındaki biyofloresansın düzensizliğinin bir tür kamuflaj fonksiyonu görebileceğini, fakat bunun avcılarının UV hassasiyetine bağlı olacağını varsayıyoruz."

Bu nedenle, UV'ye duyarlı bir yırtıcı, gördüğü model yüzünden kafası karışabilir ve kemirgenleri takip etmek ya da onlara saldırmak amacıyla mücadele edebilir. Bu çok yararlı bir özellik olurdu ve kanıtlanmamış olsa da, daha çok incelemenin yapılmasını beklerken en mümkün ihtimal gibi görünüyor.