Balinalar 40 Yıl Sonra Kutup Bölgelerine Dönüyor

Balina avının kasvetli tarihi, Kuzey ve Güney Kutuplarının ücra sularında bile birçok türü yok olmanın eşiğine getirdi. Sadece Antarktika’da 70 yılda 1,3 milyondan fazla balina öldürüldü. Bu endüstriyel hasadın ölçeği , Güney Okyanusu’ndaki birçok büyük balina popülasyonunu tamamen yok etti .

Ancak ticari balina avcılığının sona ermesinden yaklaşık 40 yıl sonra, nihayet en çok hedeflenen türlerden bazılarının iyileşmekte olduğuna dair işaretler görüyoruz.

Yakın zamanda yapılan bir çalışmada, bilim adamları, balina avcıları tarafından devasa büyüklükleri nedeniyle ödüllendirilen mavi balinaların, Güney Georgia’nın alt Antarktik adasını çevreleyen sularda sayısının arttığını ve son dokuz yılda 41 yeni kişinin kataloglandığını bildirdi .

Güney Georgia, 20. yüzyılın başlarında avın zirvesinde her yıl yaklaşık 3.000 mavi balinanın öldürüldüğünü gördü . Adayı çevreleyen sular, bu balinaların yediği kril bakımından zengindir ve bilim adamları, geri dönüşlerinin bu okyanus kilerinin yeni nesiller tarafından “yeniden keşfedildiğini” müjdelediğine inanıyorlar.

Batı Antarktika Yarımadası çevresindeki kambur balinalar için benzer iyileşme belirtileri belgelenmiştir . Kadar kuzey yılında batı Arktik balinalar Grönland balinası gibi görünen sayılar yaklaşan yüzgeç ve mink balinalar artık düzenli görülürken, son ön balina günlerde görülen Chukchi Denizi’nde Alaska yakınlarındaki.

Balina avcılığı endüstrisinin ortadan kalkmasıyla birlikte, kutup denizleri, bu okyanus devlerinin popülasyonlarını yeniden oluşturmaları için en iyi yerler arasında. Buradaki yaşam alanları hala nispeten bozulmamış ve şu an için oldukça istikrarlı gıda kaynakları içeriyor.

Kuzey Kutbu , bu avlar dikkatle yönetilse de, hala yerli toplulukların geçimlik hasadına ev sahipliği yapıyor.

Ticari balinaların 1984’te askıya alınması, büyük balinaların kutup sularında neslinin tükenmesini engelledi, ancak onları küresel ısınma bu bölgeleri yeniden şekillendirirken ortaya çıkacak yeni baskılardan koruyamaz . Öyleyse bu hızlı değişimler, kutup balina türlerinin hâlâ kırılgan olan geri kazanımları için ne anlama geliyor?

Önümüzdeki birkaç on yıl içinde, kutuplardaki balinalar, ısınan suların yiyecek arzını bozmasından kirlilik ve ticari balıkçılığa kadar birçok yeni stres kaynağıyla karşı karşıya kalacak. Yaz aylarında daha az deniz buzu ve daha uzun buzsuz dönemlerle, Kuzey Kutbu ve Güney okyanuslarına ve bunların kaynaklarına daha kolay erişim, birçok endüstriyi bu uzak sularda genişlemeye veya kendilerini kurmaya teşvik ediyor.

Özellikle Kuzey Kutbu’ndaki gemi trafiği artıyor ve balinalar , artan gürültüye ve potansiyel olarak ölümcül çarpışma tehdidine karşı en savunmasız olanlar arasında .

İnsan faaliyetinin Kuzey Kutbu ve Antarktika dışındaki daha yoğun sularda balinalar üzerindeki etkilerini nasıl en aza indireceğimizi öğrendik. Avrupa Komisyonu tarafından finanse edilen ve devam eden bir araştırma projesinin bir parçası olarak, ben ve meslektaşlarım, balinaları deniz taşımacılığının artan varlığından korumaya yardımcı olmak için Kuzey Kutbu’nda bu dersleri uygulamaya çalışıyoruz .

Gemileri yavaşlatmanın balinalarla ölümcül çarpışma olasılığını azalttığını biliyoruz ve gemilerin ürettiği gürültüyü azaltma ek faydası da var . Arabaların yayalara çarpma riskini azaltmak için yoğun şehir merkezlerine yerleştirilen hız kısıtlaması planlayıcılarına benzer şekilde, balinalar tarafından kullanıldığını bildiğimiz yerlerde gemiler için yavaşlama alanları oluşturabiliriz.

Kuzey Kutbu’ndaki zorluk, bu tür önlemlerin nerede en etkili olacağını, nerede uygulanabileceklerini (buz zaten Kuzey Kutbu’nda deniz yolculuğunu tehlikeli hale getiriyor) ve bu tür önlemlerin insanların kolayca olmadığı zamanlarda uygulanmasını nasıl sağlayabileceğimizi bulmaktır. uyumluluğu izleyin.

Oldukça iyi izleyip değerlendirebileceğimiz bir stres kaynağı, hidrofon adı verilen su altı kayıt cihazları sayesinde deniz gürültüsü kirliliğinin yaygınlığıdır. Büyük gemiler, su altında uzağa gidebilen yüksek, düşük frekanslı gürültü üretir. Balinalar karanlık su altı habitatlarında gezinmelerine yardımcı olmak için sese güvenirler, ancak gemi gürültüsü onların etkili bir şekilde iletişim kurmalarını ve yiyecek aramalarını engelleyebilir. Bu biraz kalabalık bir restoranda arkadaşınızla konuşmaya benziyor.

Ancak balinalar için bu basit bir rahatsızlıktan daha fazlası olabilir, ölümcül olabilir: Bir çalışma , ortam gürültüsünün kambur anne ve buzağıların ayrılma riskini artırdığını buldu. Gemilerden gelen artan gürültünün balinaları etkileyebileceği ve nakliye şeritlerini daha uzağa taşımak gibi eylemlerin yardımcı olabileceği alanları belirlemek için şu anda Kuzey Kutbu’nda araştırmalar devam ediyor .

Çoğu durumda, balinalarla olan ilişkimizde açgözlülüğün yerini büyülenme almıştır. Artık onları okyanus sağlığının yararlı göstergeleri ve aynı zamanda korumak zorunda olduğumuz karmaşık kültürlere sahip son derece zeki varlıklar olarak anlıyoruz.

Yine de, bulunduğumuz yere gelmemiz 40 yıldan fazla zaman aldı ve balina popülasyonlarının – belugalar , baş başları ve bazı kambur balinalar dahil – hala mücadele ediyor olması, hala gidecek bir yolumuz olduğunu gösteriyor.

Uzun vadeli koruma önlemleri olsa bile, bir zamanlar avlanan ticari balina türlerinin tümü iyileşiyor görünmüyor. Güney yarım küredeki ispermeçet balinaları ve Rus Arktik bölgesindeki batı gri balinaları dikkate değer örneklerdir.

Bilim adamları olarak daha öğrenecek çok şeyimiz var. Ancak, bu güzel yaratıkların ihtiyaç ve zayıflıklarına ileri görüşlü bir bakış açısının, onlar için bir geleceği korumak için gerekli olduğunu anlayacak kadar biliyoruz.